Yazın bu sıcağında, kapalı mekanlar yanıp kavrulurken, insanın serinlemeye ne kadar da ihtiyacı oluyor. Sıcaktan bunalanlar, kendilerini, yaylalara, deniz kenarlarına, sahillere atıyor.

Boğucu sıcaklardan korunmanın en iyi yolu, serin ortamda, açık havada; Şiir şöleni yapmak, hikaye ve anılarla gönülleri serinletmek, söyleşi, panel ve sohbetler etmektir.

Belediyelerimizin ve sivil toplum kuruluşlarımızın; yaz mevsiminde; açık ortamları tercih ederek programlar tertip etmesi en unutulmaz, hafızalardan silinmez husustur.

Şiir şölenleri veya edebiyat programlarının, “MEVLANA” huzurunda yapılmasının ayrı bir anlamı var. Bu mekanın değerlendirilmesi her zaman mümkün.

İşte böyle bir güzelliği Konya Büyükşehir Belediyesi, Yazarlar Birliği ile birlikte pir’in huzurunda gül bahçesi açık sema alanında “MEVLANA ŞİİR ŞÖLENİ”  tertip etti. TYB, her zaman olduğu gibi yine üyelerinin, halkın ve debiyat severlerin gönül dünyalarına girdi. Türkiye’nin muhtelif yerinden, değerli ve kıymetli şairlerimiz, kalbi terennümlerini bizimle paylaştı. Katılan bütün şairlerimizin şiirleri güzeldi. Ama bendenizin sayfası bu kadar çok şairi anlatmaya, şiirlerini aktarmaya yetmeyecektir. Bugün, burada yer veremediğim şairlerimizin değerli eserlerini fırsat buldukça sizinle paylaşmaya gayret edeceğim.

Şölene katılan ve gönül dünyamızı aydınlatan, içimizi serinleten şairler; Atilla Yaramış, Bestami Yazgan, Hasan Ejderha, hasan Topçu, Hayriye Ünal, Hicabi Kırlangıç, İbrahim Demirci, İsmail Göktürk, M.Ali Köseoğlu, Hanefi ispirli, Mehmet Mutluoğlu, Naci Gümüş, Nurettin Durman, Osman Özbahçe, Selim Tunçbilek, Seyyid Ahmet Kaya, Şaban Çalış, Vural Kaya ve Zeynep Arkan.

Bu yazımda Bestami Yazgan’ın iki şiirini ele alacağım;

Bu Vatan Bizim

Toprağına ana gibi sarıldık,

Dermanı, derdiyle bu vatan bizim.

Ne usandık, ne sevmekten yorulduk,

Yiğidi, merdiyle bu vatan bizim.

Doğar kalbimizde her sabah güneş,

Gökkuşağı olur, sevgimize eş,

Asırlardan beri kardeşiz kardeş,

Dostluğun tadıyla bu vatan bizim.

Beni, seni alıp, bize katalım,

Sevgi mayasını öze katalım,

Gönülleri bir denize katalım,

Tunus’un yadıyla bu vatan bizim.

Aynı kökün derunuyuz hepimiz,

İnsanlığın yarınıyız hepimiz,

Osmanlının torunuyuz hepimiz,

Tarihin andıyla bu vatan bizim.

Konya’da kuruldu birlik merkezi,

Mevlana’da yaptık, gönül sentezi,

Arap’ı, Acem’i, Laz’ı Çerkez’i,

Türk’üyle, Kürt’üyle bu vatan bizim.

GÜLÜ İNCİTME GÖNÜL

Çiçeklerle hoş geçin,

Balı incitme gönül.

Bir küçük meyve için,

Dalı incitme gönül.

Konuşmak bize mahsus,

Olsa da bir güzel süs,

“Ya hayır de, yahut sus”,

Dili incitme gönül.

Kaynak: Yeni Konya Gazetesi – Kazım Öztürk