Birbirine çok yakışan ve birbiri ile bütünleşen iki kavram; TYB Konya Şubesi ve Şiir.

TYB Konya Şubesi şiir gibi programlar icra ediyor. Hepsi çok verimli, çok zarif, ruhlara ve gönüllere hitap eden programlar. Şiir de böyle değil mi?

Duygulardan, düşüncelerden, hayallerden, düşlerden, özlemlerden, mutluluklardan, gözyaşlarından süzülüp gelen birikimlerin, kelime ve cümlelerin uyumlu ve anlamlı bir şekilde bir araya getirilerek yazılan dizelerdir şiir…

Şiirde sanat vardır, uyum vardır, ritim vardır, estetik vardır, derinlik vardır, güzellik vardır, zarafet vardır. Şiirde aşk vardır, sevda vardır, uğruna ölüme kadar gidilecek ulvi değerler vardır, kutsallık vardır. Şiirde din vardır, maneviyat vardır, Kur’an vardır, vatan vardır, toprak vardır, bayrak vardır. Şiir kalbi yumuşatır, inceltir, ısıtır, temizler, insanı kötülüklerden arındırır ve dinlendirir.  

TYB Konya Şubesinin düzenlediği yıllık programlar bünyesinde de aynı değerler işlenmekte, ruhlar ve gönüller aynı güzelliklerle yoğrulmakta, aynı kutsal değerler beyinlere nakış nakış işlenmektedir.

Onun içindir ki TYB Konya Şubesi ve şiir deyince beyin ve gönül dünyamızda aynı hisler, aynı duygular çağrışım yapmaktadır.

Şiir insana ne kadar hoşluk, letafet, güzellik veriyor, ruhlarda nasıl meltem ve sabâ rüzgârları estiriyor, imbatlar oluşturuyorsa, TYB Konya Şubesi’nin düzenlediği programlar da gönüllerde aynı şekilde yer ediyor, aynı güzelliklerin oluşmasına vesile oluyor.

Ey bâd-ı sabâ söyle bize yâr-ı vefâdan bu gece 
Hem nakd-i hayâtımız olan şevk-ı safâdan bu gece

Bizi dâim yâd eder mi söyle ey bûy-ı ıtır 
Şeref-i revnaka-i nûr u ziyâdan bu gece.

Diyor ya şair. Yani; Ey sabâ rüzgârı! Bu gece vefalı dostumuzdan ve hayatımızın değeri olan şevk ve safâdan bize bir haber getir. Acaba o güzel kokulu dost¸ ihya ettiği o nurlu ve aydınlık gecesinde bizi de hatırlayıp yâd eder mi?

Diyerek sabâ rüzgârından güzellikler, iyilikler derlediği gibi biz de TYB Konya Şubesi’nin Cumartesi programlarından aynı güzellikler derliyoruz.

TYB Konya Şubesi ile şiir son bir ay içinde iki defa bir araya geldi, iki defa buluştu.  TYB sayesinde, 29 Haziran Mevlâna Şiir Şöleni ve 20 Temmuz Konya’ya Şiirler başlıkları ile iki ayrı şiir akşamında buluştu Konya…

Her ikisi de güzelliklerle doluydu. Her ikisinde de karanlıklar şiirlerin oluşturduğu nurlarla aydınlandı. Gönüllerimize karanlığın kasveti değil, şiirin letafeti, zarafeti, şevki, safası aktı. Ruhlarımız şiirlerde yüklü olan duygularla coştu.

Geçtiğimiz Cumartesi akşamı icra edilen ‘Konya’ya Şiirler’ programında Konyalı ve Konya’da yaşayan 23 şair dostumuz vardı. Hepsi de birbirinden harika şiirler okudular. Hepsinin şiiri ile gönül dünyamızda tatlı rüzgârlar esti.

O akşam okunan şiirlerde; hakikatli sözler bulduk, yalvarış, yakarış, dualar bulduk, mânâ bulduk, rikkat bulduk, huzur bulduk. Şiirin bize kazandırdıklarının hepsi o akşam oradaydı. Selçukya şairleri de oradaydı. Tüm şair dostlarıma sonsuz şükranlarımı ve tebriklerimi sunuyorum.

Bu 23 şair arasında bendenizde bulunuyordum ve EY VATAN ile KONYA’M başlıklı iki şiirimden seçtiğim bir derleme sundum. O güzellikler arasında okuduğum şiiri sizlerle de paylaşacağım elbette… Bu güzelliklerin yaşanmasına vesile olan TYB Konya Şube Başkanı Hayri ERTEN hocamıza ve emeği geçen, katkı yapan herkese şükranlarımı sunuyor, sizleri şiirimle baş başa bırakıyorum. Sağlıklı ve mutlu yarınlar efendim.

Türkiyem, diyarlar içinde tek seni sevdim,

Mukaddes varlığını ta çocukken sezdim,

Dağ, deniz, ova her yerini gönlümle gezdim,

     Seninleyken bile sana hasretim ey vatan,

     Karanlık gecelerden sonra doğan bir tan.

Sen tek vatanımsın, ekmeğimsin, aşımsın,

Bulandığım tozum, toprağım ve taşımsın,

Damarlarımda dolaşan tertemiz kanımsın,

     Seninleyken bile sana hasretim ey vatan,

     Cansız bedenimize ruh, kan, can katan.

Yazı kışıyla dört mevsimi sende yaşıyoruz,

Eşsiz güzelliğini nesillerimize taşıyoruz,

Özelliklerin dilimizde, coştukça coşuyoruz,

      Seninleyken bile sana hasretim ey vatan,

      Vücutta kalp gibisin, kuru toprakta atan.

Engin denizlerinde kulaç kulaç yüzdüğüm,

Ulaşılmayan ufkunu temaşayla süzdüğüm,

Sana düşman olan tüm hainlerini üzdüğüm,

       Seninleyken bile sana hasretim ey vatan,

       Sana dil uzatandır, yerin ta dibine batan.

Şeyh Edebali, Yunus, Konevi, Mevlanalar,

Bu vatan Anadolu, yetiştirir böyle canlar,

Bu topraklar uğruna damar damar atanlar,

       Seninleyken bile sana hasretim ey vatan,

       Ancak senin uğruna dökülür, mukaddes kan.

Şehirlerde, köylerde havasını soluduğum,

Okunan ezanlarıyla yüreğimi doldurduğum,

Tarihten gelen şanıyla ruhumu oldurduğum,

        Seninleyken bile sana hasretim ey vatan,

        Uğruna can verenlerin hepsi birer kahraman.

Nazlı nazlı dalgalanan ay yıldızlı bayrağım,
Şehit kanıyla yoğrulmuş can hilalim, sancağım,
Vatanımın süsü, sembolü, seni hep anacağım,
        Seninleyken bile sana hasretim ey Vatan, 
        Sen yoksan hiç bir şeyimiz yok, sensiz yaşayan.

Kalbim, beynim, ülkem, benim güzel vatanım,

Memleketim, yurdum, benim canım cananım,

Türkiyem, başımın tacı, canıma can katanım,

          Seninleyken bile sana hasretim ey vatan,

          Salih Sedat da olsun sana bin defa kurban.

Selçuklunun başkenti payitaht Konya’m,
Nakış nakış işlenen çemberimde gül oyam,
Yıllarca senin önünde yapsam da kıyam,
      Sen benim sevdam, benim dünyamsın,
      Sana doyamadığım güzel Konya’msın.

Mevlâna’nın diyarı, huzurun başkentisin,
Şemsin, Konevi’nin mâneviyat şehrisin,
Gönül dünyamıza mutluluk gark edensin,
      Sen benim sevdam, benim dünyamsın,
      Senden kopamadığım güzel Konya’msın.

Hacı Veyislerin, Veyiszadelerin ocağı,
Hayırlar, faziletler, iyiliklerin bucağı,
Herkesi sarar, herkese açıktır kucağı,
     Sen benim sevdam, benim dünyamsın,
     Aşkın harman olduğu güzel Konya’msın.